Kafamda dönen binlerce düşünceyi, yarım kalmış sorgulamaları, aniden aklıma düşen fikirleri ve iç dünyamın kaosunu buraya bırakıyorum. Bazen bir anı, bazen bir gözlem, bazen de kendime sorduğum cevapsız sorular… Hepsi zihnimin açık sekmelerinden biri. Kapatmaya kıyamadığım, dönüp dönüp tekrar düşündüğüm her şey burada.
İnsan siyah mı, beyaz mı?iyi mi, kötü mü?Belki de hepsi.Sonuçta insan, bütün bu tezatlıkların toplamı değil mi? Gri olmak…Neden bu kadar kötü? Hiç kimse, ben dahil gri olanı sevmez. Öyleyse insan nasıl hem iyi hem kötü olur?Hem iyi hem kötü olan, tek bir renk olabilir mi?Ancak karışımı olabilir:Gri. Kime göre iyi? Kime göre kötü?Elbet herkes…
Bazen hiçbir şey yapmadan durmak istiyorum. Sadece düşünmek…Ya da hiç düşünmemek! İnsanları anlamak çok mu zor, yoksa biz mi kendimizi anlatamıyoruz?Belki de fazla anlayış bekliyoruz. Bazen o kadar çıkmazda hissediyorum ki, en yakınlarım bile beni anlamıyor gibi.İnsan paylaşmak istiyor bazen, sonra vazgeçiyor.En son içine dönüyor. Peki öyleyse karşımızdakiler bizi nasıl anlayabilir?Biz kendimizi ne kadar anladık?…
Merhaba sevgili okuyucular, Hiç “bu kadar çabalıyorum ama neden hâlâ mutsuzum” dediniz mi? Hepimiz mutlu olmanın peşinden koşuyoruz. Bir şeyler yapıyor, hedefler koyuyor, planlar yapıyoruz ve sonunda mutlu olmayı bekliyoruz çünkü buna inanıyoruz. Ama dönüp baktığımızda gerçekten ne kadar mutluyuz? Ya da neden bu kadar mutsuzuz? Belki de sorun, mutluluğu yanlış yerde aramamızdır. Birçok konuda…
Merhaba sevgili okuyucular, 27 yaşında olmak, yalnızca bir sayıdan ibaret değilmiş, bunu şimdi anlıyorum. İçimde, sanki “geç kalmışlık” duygusuyla boğuşuyorum. Kariyer, aşk, kimlik krizi… 27’nin hediye paketi. Sanki bir günde gençlikten çıkıp, doğrudan yetişkinliğe adım atmış gibi hissediyorum. Artık sorumluluklarım daha büyük, ama ben sorumluluklarım kadar büyük müyüm? Hem hala çok vaktin var gibi hem…
