Almanya Göç Sürecim Part XVIII: Göç Serüvenim Bir Türlü Başlamıyor

Merhaba sevgili okuyucular,

Almanya göç sürecimin on sekizinci bölümüne hoş geldiniz.
Geçen hafta sizlere, tam dil vizesiyle Almanya’ya gitmeye karar vermişken gelen bir iş görüşmesinin tüm süreci yeniden beklemeye aldırdığını anlatmıştım. Şimdi o bekleyişin içindeyim.

Süreç hâlâ açılmadı desem, yalan olmaz.
İş görüşmesindeki ekip “iki hafta içinde dönüş yaparız” demişti.
İlk haftayı sessizlikle geçirdik.
Şimdi ikinci haftaya giriyoruz ve bekliyoruz.
Sözleşme gelir mi, işler yolunda gider mi — bilmiyorum.

Aslında isteksiz değilim, sadece temkinliyim.
Çünkü süreç ilerliyor gibi görünüp beni defalarca en başa savurdu.
Artık gerçekleşmeden heyecanlanmak istemiyorum.
Belki de hiç gidemeyeceğim bir şehrin sokaklarını ezberlemek istemiyorum.
Eğer olacaksa, bu sefer sürpriz olsun.

Görüşmenin yapıldığı şehir Düsseldorf’tu. Aachen kadar içime sinmese de büyük ve olanakları geniş bir şehir olduğunu biliyorum.
Ama itiraf edeyim — bu kez çok araştırmadım bile.

Her ne kadar iş bulmanın avantajları olsa da, artık süreç o kadar uzadı ki…
Şu anda bir yandan iş yerinden dönüş bekliyor, bir yandan da dil vizesi için gerekli belgelerle uğraşıyorum.
Ama tüm bu bekleyişin sonunda, gidişim muhtemelen 2025 sonunu bulacak.
Almanya vize süreci uzun olsa da en azından adım olacak.

Bu göç yolculuğu ne zaman sona yaklaşsam beni hep başa döndürdü.
Planladığım kaçıncı tarih geçti bilmiyorum.
Her seferinde “belki bu defa” dedim, ama hep biraz daha erteledim hayallerimi.

Çevremde aynı durumda olan o kadar çok insan var ki…
Artık çok iyi biliyorum: bu yol dışarıdan göründüğünden çok daha zor.
Ama hâlâ bilmediğim bir şey var:
Benim yolum nereye çıkacak?

Keşke size bu yazıda güzel haberler verebilseydim.
Ama belki… Yakın bir zamanda bunu gerçekten söyleyebilirim.

Her gelişmeyi burada paylaşmaya devam edeceğim. Takipte kalın, çünkü bu yolculuk daha bitmedi.
Siz de benzer bir süreçten geçiyorsanız, yorumlarda buluşalım.

Sevgilerle,

itsmehazal